Marathi story – मराठी कथा

हुशार मुलाची आणि उंटाची गोष्ट

एकेकाळी एका गावात चार भाऊ राहत होते. ते चारही भाऊ खूप हुशार होते आणि त्यांचे वय १५ ते २० वर्षांच्या दरम्यान होते. एकदा हे चौघेही दुसऱ्या गावात त्यांच्या मामाच्या घरी जात होते. वाटेत त्यांना एका उंटाच्या पावलांचे ठसे दिसले. थोडे पुढे गेल्यावर त्यांना एक माणूस त्यांच्याकडे येताना दिसला. तो माणूस त्यांच्याकडे आला तेव्हा त्याने त्या चार भावांना विचारले – “माझा उंट कुठेतरी हरवला आहे. तुम्ही कुठेही उंट पाहिला आहे का?”

 

चार भावांपैकी मोठ्या भावाने विचारले – “उंटाचा एक पाय तुटला आहे का?”

मग दुसरा भाऊ म्हणाला – “उंटाची शेपटी कापली आहे का?”

मग तिसरा भाऊ म्हणाला – “उंट एका डोळ्याने आंधळा आहे का?”

मग चौथा भाऊ म्हणाला – “आणि त्यावर गहू ठेवला आहे.”

मुलांचे बोलणे ऐकून उंटाच्या मालकाला वाटले की या मुलांनी त्याचा उंट पाहिला असेल. त्याने लगेच मुलांना विचारले – “मुलांनो! माझा उंट कुठे आहे ते सांगा?”

मग चौघांनीही उत्तर दिले – “आम्ही उंट पाहिलेला नाही.”

मुलांचे म्हणणे ऐकून उंटाचा मालक म्हणाला – “जर तुम्ही उंट पाहिलेला नाही, तर तुम्हाला कसे कळले की उंट लंगडा आहे, एक डोळा आहे, शेपूट कापलेली आहे आणि त्यावर धान्य ठेवलेले आहे?”

तरीही चार भाऊ म्हणत राहिले की आम्ही तुमचा उंट पाहिलेला नाही. उंटाच्या मालकाला चार भावांवर संशय आला की त्यांनी उंट चोरला आहे. उंटाचा मालक चार भावांविरुद्ध तक्रार घेऊन राजाकडे गेला आणि राजाकडे तक्रार करत म्हणाला – “महाराज! माझा उंट कुठेतरी हरवला आहे आणि या चार भावांनी माझ्या उंटाचे वर्णन सांगितले आहे पण ते म्हणतात की त्यांनी तुमचा उंट पाहिलेला नाही. मला शंका आहे की या चौघांनी माझा उंट चोरला आहे.”

राजाने चार भावांना विचारले की जेव्हा तुम्ही उंट पाहिलेला नाही, तर तुम्हाला उंटाचे वर्णन कसे कळले? मग मोठा भाऊ म्हणाला, “महाराज! आम्ही ज्या रस्त्यावर जात होतो तिथे उंटाच्या पावलांचे ठसे होते. एक पाऊल थोडे वरचे होते आणि इतर तीन पाऊल खोलवर होते. याचा अर्थ उंटाचा एक पाय तुटला होता, म्हणूनच हे उंचावलेले पाऊलांचे ठसे तयार होत होते.”

दुसरा भाऊ म्हणाला – “महाराज! आम्हाला शंका होती की उंटाची शेपटी कापली गेली आहे कारण जिथे उंटाच्या पावलांचे ठसे होते तिथे उंटाचे शेपूट विखुरलेले नव्हते. याचा अर्थ असा की उंटाची शेपटी कापली गेली होती. म्हणूनच शेण शेपटीला लागले नाही आणि थेट जमिनीवर पडले.”

मग राजाने तिसऱ्या भावाला विचारले, तो म्हणाला- “महाराज! उंटाने रस्त्याच्या एका बाजूला गवत खाल्ले होते जिथून तो जात होता, त्यामुळे तिथे गवत नव्हते आणि ज्या बाजूला उंटाची दृष्टी कमकुवत होती, ती बाजू त्याला दिसली नसावी, म्हणूनच उंटाने त्या बाजूचे गवत खाल्ले नाही आणि तिथले गवत हिरवे होते, म्हणूनच आम्हाला अंदाज आला की उंट एकडोळा आहे.”

मग चौथा भाऊ म्हणाला- “महाराज! उंट जिथे जात होता तिथून रस्त्यावर गव्हाचे दाणे विखुरलेले होते, म्हणूनच मी म्हटले की उंटावर धान्य ठेवले आहे, पण आम्हाला त्यांचा उंट दिसला नाही.”

चौघांची उत्तरे ऐकल्यानंतर, राजा त्यांच्या बुद्धिमत्तेवर खूप खूश झाला आणि त्याने चारही भावांना त्याच्या सल्लागार मंडळात स्थान दिले.

Marathi story – मराठी कथा – 2025